ชีวิต ที่น่า อัศจรรย์

ในสังคมบนโลกปัจจุบันนี้มีผู้คนอยู่มากมาย และมีหลากหลายรูปแบบ มีดีและไม่ดีปนกันไป แต่มีคนอยู่กลุ่มหนึ่งที่ฉันคิดว่าเป็นกลุ่มทีมีความน่าอัศจรรย์อยู่ในตัวเองที่น่าเหลือเชื้อ ในสังคมที่มีความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ทั้งทางด้านจิตใจของคน และเศรฐกิจที่ย่ำแย้นี้ จะมีใครคิดว่าคนกลุ่มนี้อยู่ได้อย่างไร คนกลุ่มที่ดิฉันกล้าวขึ้นข้างต้นนี้คือกลุ่มคนพิการนั้นเอง (ซึ่งตัวดิฉันก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนพิการเช่นกันค่ะ) ทำไมดิฉันถึงคิดว่า คนพิการถึงมีชีวิต ที่น่า อัศจรรย์ คุณลองคิดดูสิว่าขนาดคนปกติทั่วๆไปยังบอกว่าการที่มีชีวิตอยู่มันช่างลำบากลำบน แสนเข็นเหลือเกิน แต่คนพิการล่ะค่ะ คุณคิดว่าความพิการทำให้เข้าลำบากแค่ใหนน อย่างน้อยๆก็มากกว่าคุณแน่นอนค่ะ แต่ก็มีอย่างหนึ่งน่ะค่ะที่ดิฉันคิดว่าคนพิการก็คือคนและมีทั้งดีและไม่ดีปนกันอยู่ แต่ที่ดิฉันจะกล่าวถึงจะเป็นคนพิการที่ดีๆ และกันน่ะค่ะ คนพิการมีหลายแบบมีหลายเคท มีหลายรูปลักษณะและมีความลำบากที่แตกต่างกันไปน่ะค่ะ อย่างดิฉันเป็นพิการมาแต่กำเนิดค่ะ ความลำบากก็มีส่วนหนึ่งค่ะ แต่ก็คงไม่มากพอกับตัวอย่างที่ดิฉันกำลังจะกล่าวถึงต่อไปนี้หลอกค่ะ ทุกอยางห่างไกลกันเยอะค่ะ
เมื่อประมารกลางปีที่แล้วดิฉันลงสมัครงานในเว็บ และปรากฎว่ามีคนติดต่อมาและเป็นธุระให้จนได้ทำงาน พอดิฉันได้สอบถามข้อมูลกับคนที่เป็นธุระเรื่องงานให้ดิฉัน ก็ปรากฎว่าดิฉันได้ทราบว่าคนที่บริหารจัดการบริษัทนี้คือคนพิการ ตอนแรกๆดิฉันก็สงสัยอยู่ค่ะว่าคนนพิการ (พิการรุนแรง) หรือที่เรียกว่า ทุพลภาพ จะมาบริหารจัดการบริษัทได้ยังไงกันค่ะ เพราะลำบังการที่จะเคลื่อนไหวในแต่ล่ะทต้องลำบากมากเลยค่ะ แต่พอดิฉันได้เข้ามาทำงานได้สักพักและเจอกับ ผู้บริหารคนนี้ สิ่งแรกที่ดิฉันเห็นเค้าลำบากมาต้องมีคนดูแลตลอดเวลา แต่ที่น่าถึงเป็นที่สุด เค้ามีควาพยายามและความอดทนที่จะมีชีวิตดำเนินต่อไปกับสภาพสังคมที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เค้ามีนิ้วโป้งมือดิฉันไม่แน่ใจน่ะค่ะว่าข้างใหน แต่นิ้วโป้งมือเค้ากระดิกได้เพี่ยงนิ้วเดียวเท่านั้น แต่นิ้วโป้งเดียวของเค้าทำกเงินให้เค้าเดือนล่ะหลายๆแสน เค้ามีบริษัทที่อยู่ในความดูแลของเค้า มีอยู่ถึงสามบริษัทเลยทีเดียวค่ะ ปีหนึ่งเค้าหาเงินได้ปีล่ะเป็นล้านๆ โหปีล่ะเป็นล้านต่อปีเป็นเงินไม่น้อยเลยที่เดียวเลยใช่ใหมค่ะ คนดีๆคนปกติจะหาเงินได้อย่างเค้ารึเปล่าไม่รู้เหมือนกันน่ะค่ะ เค้ามีทัศนคติที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน เค้าเป็นคนใจดีชอบให้โอกาศคน ซึ่งตัวดิฉันที่เคยยเห็นพิการมาก็ไม่ใช่น้อยเลย แต่ไม่เคยมีใครทำได้อย่างเช่น เค้าคนนี้ ซึ่งตอนนี้เค้าคือเจ้านายของดิฉันนั้นเองค่ะ เค้ามีเป้าหมายและวางแผนชีวิตของลูกน้องของเค้าไว้ซ่ะก้าวไกลเลยที่เดียวเชียวแหละ ซึ่งดิฉันก็ไม่แน่ใจกับตัวเองสักเท่าไรว่าจะทำได้อย่างที่เค้าดหวังได้บ้างรึเปล่า สรุปง่ายๆก็คือ ชีวิต ที่น่า อัศจรรย์ ชีวิตที่น่าเหลือเชื้อและต้องเชื้อ ก็คือชีวิตของคนพิการหลายๆคนที่ประสพผลสำเร็จในการดำเนินชีวิตอยู่ได้ในสังคมโดยที่ไม่ต้องเดือดร้อนและเป็นภาระทางสังคมนั้นเอง .................